روایت یوسف تیموری از خاطرات دهه ۶۰/ هنوز سر خاک معلم شهیدم می‌روم

به گزارش خبرنگار مهر، یوسف تیموری این شب‌ها در سریال «نوروز رنگی» به کارگردانی علیرضا مسعودی دیده می‌شود که درگفتگویی از نقش خود در این سریال که قرار است شخصیت آمیتاب باچان در فیلم «قانون» را تداعی کند و همچنین فضای دهه ۶۰ سخن می‌گوید.

تیموری درباره نقش دایی محمود در «نوروز رنگی» به خبرنگار مهر بیان کرد: در فیلم و سریال‌هایی که پیش از این کار کرده‌ام کمتر کمدی تیپ داشته‌ام و بیشتر کمدی موقعیت بوده است، درحالیکه در سریال «نوروز رنگی» نقشم در فضای کمدی تیپ است.

وی اضافه کرد: زحمت زیادی داشت که این شخصیت چگونه در کنار شخصیت‌های سریال که رئال هستند، قرار بگیرد و خشم و دیگر لحظات این تیپ را دربیاوریم.

بازیگر «نوروز رنگی» توضیح داد: این تیپی که ایجاد شد براساس برخی فیلم‌های همان زمانی است. به طور مثال فیلم «قانون» که آمیتاب باچان بازی می‌کرد خیلی طرفدار داشت و مخاطب با شخصیت اصلی آن همذات پنداری می‌کردند که کاراکتری منفی بود ولی مخاطب او را دوست داشت و حتی خود علیرضا مسعودی آشنایی داشت که حتی شبیه به این نقش رفتار می‌کرد و او هم دایی محمود نقش من را براساس فامیل خود نوشته بود.

تیموری درباره همکاری خود با علیرضا مسعودی کارگردان «نوروز رنگی» بیان کرد: من از زمان «کوچه اقاقیا» با علی مسعودی آشنا بودم که در آنجا نویسنده بود و با رضا عطاران همکاری می‌کرد، بعد از آن هم خودم یک تله فیلم ساختم که باز هم با مسعودی همکاری داشتیم.

این بازیگر درباره بازخوردها از سریال بیان کرد: امیدوارم تا اینجا کار خوب شده باشد و مردم از آن رضایت داشته باشند. فکر می‌کنم جدای از بحث‌های کارشناسی و هنری و تخصصی مردم مهم هستند و حق انتخاب دارند. در کارهای مناسبتی ممکن است به دلیل کمبود زمان و فشردگی از بعضی موارد صرف نظر شود و مثل کارهای غیرمناسبتی یا سینمایی با همان کیفیت به تولید برسد. با این حال خود ما سعی کردیم این سریال را با همان کیفیت خوب و پر و پیمان کار کنیم.

تیموری درباره نوستالژی دهه شصتی این سریال هم گفت: سال ۶۸ که جنگ تمام شد سوم یا چهارم دبستان بودم و فضای دهه ۶۰ خیلی برایم آشنا بود که با این سریال، آن زمان برایم تداعی شد. تولید سریال زحمت زیادی هم برای عوامل صحنه داشت؛ از طراحی صحنه، انتخاب لوکیشن ها، بازی تا پوشاندن لوله‌های گاز و مشکلات دیگری که باید فضای دهه ۶۰ را ایجاد می‌کردیم.

وی درباره خاطرات خود از دهه ۶۰ نیز عنوان کرد: آن زمان اتفاقاتی بود که واقعاً برایم دلبستگی ایجاد کرده بود، یک معلم امور تربیتی و یک معلم ورزش داشتم که سال آخر جنگ هر دو با هم به منطقه رفتند و هر دو هم شهید شدند و من هنوز هم سر خاکشان می‌روم. دوستانی دارم که در اقصی نقاط دنیا هستند و هنوز با هم در ارتباطیم و خیلی مسائلی که با این سریال برایم تجدید خاطره شد.

تیموری درباره اینکه در این سال‌ها بیشتر در نقش‌های ثابتی دیده شده و کمتر تغییری در بازی‌های خود داشته است بیان کرد: فکر می‌کنم اگر من یوسف تیموری از سریال‌هایی مثل «کوچه اقاقیا»، «زیر آسمان شهر»، تغییر گریم یا لحنی داشتم مورد پسند تماشاگر قرار نمی‌گرفت ولی الان تجربه‌های جدید باعث تغییر روند می‌شود.

وی درباره اینکه این نقش‌های تکراری برای خودش خسته کننده نبوده است، گفت: خیر به هیچ وجه این‌طور نبوده است، با این حال این فصل جدیدی است که در بازی ایجاد می‌شود و حتی الان به حس و حال جدیدی در روزهای اول بازیگری رسیده‌ام و خیلی از چیزهایی که لذت نمی‌بردم الان لذتبخش شده است مثل زمانی شده است که سر کلاس‌های استاد سمندریان می‌رفتیم و دوست داشتیم هر تجربه‌ای را بازی کنیم.

تیموری در پایان گفت: از جمله تیپ‌هایی که داشته‌ام و گریم استاد اسکندری هم کمک کرد فیلم «لازانیا» بود با این حال تفاوت در بازی و نقش را خیلی دوست دارم و خیلی برایم مهم است که این تفاوت ایجاد شود.